De Soefi-boodschap voor alle Soefi's is deze, dat zij altijd God moeten gedenken en dienstbaar moeten zijn aan de mensen.
Ten eerste, het gedenken van God. Het doel daarvan is, dat de Soefi's hun aandacht steeds gericht houden op de transcendente eenheid. Om deze ononderbroken aandacht naar God, het absolute Zijn, te bereiken, proberen zij al hun andere gedachten los te laten en geleidelijk aan al het andere te vergeten, zodat zij kunnen zeggen:
Ten eerste, het gedenken van God. Het doel daarvan is, dat de Soefi's hun aandacht steeds gericht houden op de transcendente eenheid. Om deze ononderbroken aandacht naar God, het absolute Zijn, te bereiken, proberen zij al hun andere gedachten los te laten en geleidelijk aan al het andere te vergeten, zodat zij kunnen zeggen:
"Alles wat ik heb gelezen en gehoord is uit mijn herinnering verdwenen;
alleen het verhaal van de Geliefde is constant bij mij aanwezig."
Er wordt verteld dat de Soefi-Meester Bāyazīd een leerling had die twintig jaar bij hem had gewoond. Elke dag als de meester hem riep, vroeg hij deze man hoe die heette. Op een dag zei de leerling tegen Bāyazīd: "O meester, u bent niet serieus met mij. Hoewel ik u twintig jaar lang gediend heb, vraagt u me telkens weer naar mijn naam."
Bāyazīd antwoordde: "Mijn jongen, ik spot niet met je. Maar in mijn gedachten komt steeds weer de naam van God bij me op, die alle andere namen uit mijn hart verdrijft. Daarom gebeurt het elke dag weer dat, zodra ik jouw naam hoor, ik die meteen weer ben vergeten."
Ten tweede, dienstbaarheid aan anderen. Een soefi bemint God, daarom houdt die ook van Gods schepsels, want die zijn de zelfuitdrukking, de manifestaties van God. De Soefi is dienstbaar naar Gods schepsels, in het besef dat godsdienstige praktijken, innerlijke strijd en geestelijke oefeningen alleen bedoeld zijn om onszelf innerlijk te reinigen, want God heeft dat alles niet nodig. Maar dienstbaarheid aan andere mensen is in wezen dienstbaarheid aan God. De Soefi streeft ernaar het hart van een ander blij te maken, zodat God daar blij mee is of, anders gezegd, zodat die God heeft gediend. Dus, wie de goddelijke Geliefde wil dienen, moet dienstbaar zijn aan Zijn schepsels. Zoals een dichter heeft gezegd:
Bāyazīd antwoordde: "Mijn jongen, ik spot niet met je. Maar in mijn gedachten komt steeds weer de naam van God bij me op, die alle andere namen uit mijn hart verdrijft. Daarom gebeurt het elke dag weer dat, zodra ik jouw naam hoor, ik die meteen weer ben vergeten."
Ten tweede, dienstbaarheid aan anderen. Een soefi bemint God, daarom houdt die ook van Gods schepsels, want die zijn de zelfuitdrukking, de manifestaties van God. De Soefi is dienstbaar naar Gods schepsels, in het besef dat godsdienstige praktijken, innerlijke strijd en geestelijke oefeningen alleen bedoeld zijn om onszelf innerlijk te reinigen, want God heeft dat alles niet nodig. Maar dienstbaarheid aan andere mensen is in wezen dienstbaarheid aan God. De Soefi streeft ernaar het hart van een ander blij te maken, zodat God daar blij mee is of, anders gezegd, zodat die God heeft gediend. Dus, wie de goddelijke Geliefde wil dienen, moet dienstbaar zijn aan Zijn schepsels. Zoals een dichter heeft gezegd:
"Het dienen van God heeft niets van doen met kralen, mantel of mat.
Het dienen van God bestaat uit het dienstbaar zijn aan anderen."
Daarom is een echte Soefi iemand die innerlijk steeds God gedenkt en uiterlijk vriendelijk en behulpzaam is voor anderen.